අපි ඔහුට රිෂාක් යැයි කියමු (ඇත්ත නම නොවේ). අපේ කාර්යාලයේ සගයෙකි. මේ සටහන මඩ පිණිස නොවේ. අපේ මිතුරාගේ වෙළෙඳ 'ඤාණයට' ගරු කිරීම පිණිසත්, හුදෙක් විනෝදය සඳහාත් ය.
ඔන්න ඉතින් මේ යාළුවා මීට මාස තුන හතරකට කලින් අලුත් ත්‍රීරෝද රථයක් ගන්න ඇණවුම් කළා. ඒ වෙනකොට බදු වැඩිවීමක් තිබුණේ නැහැ. කොහොමහරි ත්‍රීවීල් එක ලැබෙන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දී බදු වැඩි වුණා. ඒත් මෙයා කොම්පැනියට සල්ලි බැඳලා තිබුණ නිසාත්, ඉල්ලපු පාටම නොලැබුණ නිසාත්, කලින් ඇණවුම් කරපු ගාණටම 'වීල්' එක ලැබුණා. බදු වැඩි වීම නිසා ත්‍රීවීල්වල ගාණ රුපියල් 30,000 කින් විතර වැඩි වුණා. ඉතින් අපේ යාළුවා ඒ වෙලාවෙම හිතාගෙන තියෙනවා මේ වීල් එක ඉක්මනින්ම විකුණනවා කියලා. ඇයි, අර තිස්දාහේ ලාබේ ගන්න පුළුවන්නේ.
කොහොමින් කොහොමහරි මීට ටික දවසකට කලින් මෙයා වීල් එක විකුණලා, ගත්ත මිලටත් රු 30,000 කට වැඩියෙන්. ඒත් 'මාර්කට් ප්‍රයිස්' එක නම් ඊට අඩුයි. ඉතින් අපි මෑන්ස්ගෙන් ඇහුවා ඒ ගාණට වික්කේ කොහොමද කියලා. බැලින්නම් වීල් එක ගත්ත කෙනාට හදිස්සියක් තිබිලා, කොම්පනියට සල්ලි ගෙවුවා නම් තවත් මාසයක් දෙකක් ඉන්නත් වෙනවානේ. ඒ නිසා අපේ යාළුවා චාන්ස් එක අරගෙන හොඳ ගාණකට වීල් එක වික්කා. දුවලා තියෙන්නෙත් කි.මී. 600 යි.
හොඳම වැඩේ ඒක නෙමෙයි. මෙයා කියන විදිහට, වාහනේ විකුණන මොහොත වෙද්දී වියදම් වෙලා තියෙන්නේ ලයිසන් ඉන්ෂුවරන්ස් වලට විතරයි. ඉන්ෂුවරන්ස් එකත් 'තර්ඩ් පාටි'. අඩුම ගාණේ නම්බර් ප්ලේට්වත් හයිකරලා නැහැ. මොකද, රිවට් කරලා බුෂ් අල්ලලා ඒක ගහන්නත් රුපියල් පන් හය සීයක් යනවාලු. ඉතින් විකුණන කෙනාටම ඒක ගහගන්න තියලා. ඒ විතරද, වීල් එක විකුණද්දී මෑන්ස් ඉතුරු කරලා තියෙන්නේ රිසර්ව් එකේ පෙට්‍රල් ටික විතරයි. ඒකත් රිසර්ව් එකෙන් භාගයක් විතර. ඉතුරු පෙට්‍රල් ටික එලියට අරගෙන රුපියල් 150 කට විකුණලා.
මම නම් මේ විදියට වීල් එකක් වික්ක පොරක් ගැන ඇහුවාමයි. ඊටත් වඩා, අපේ සගයා සකසුරුවමට සහ ඔය වගේ වැඩවලට දක්ෂ වුණත් ත්‍රීවීල් ගනුදෙනුවක් මේ විදියට කරයි කියලා හිතුවේ නැහැ. මේ සටහන ලිව්වෙත් ඒ නිසයි. :D
